مقاله ترجمه شده مشكلات كمر (مزمن) قابل ويرايش با فرمت doc به همراه اصل مقاله انگليسي

خلاصه

بسياري از مردم يك يا دو بار در زندگيشان به مشكل كمر درد مبتلا شده اند كه براي مدت زماني طولاني باقي مانده است. اكثراً مشكلات كمر درد طولاني مدت و مزمن اهميت چنداني ندارد. اين به اين معني است كه علت مشكلات را حتي با تكنولوژي تصوير برداري رزونانس مغناطيسي (MRI) پيشرفته؛ نمي توان تعيين كرد.عدم فعاليت فيزيكي اغلب نتيجه اي همچون مشكلات كمر درد مزمن را در بهبود درد يا عملكرد كمر نشان نمي دهد. در عوض، عدم فعاليت فيزيكي اثرات جسمي و رواني مضرري را نشان مي دهد. نشانه هاي رو به رشدي در بهترين حالت براي كاهش درد و بهبود عملكرد وجود دارد؛ اگر علت قطعي مشكلات مزمن كمر را نتوان با روش هاي سنتي تشخيص داد، عليرغم مشكلات، ممكن است با فعاليت هاي فيزيكي نرمال حل شود. همچنين تلاش براي عادي سازي فعاليت هاي فيزيكي براي اكثر مشكلات خاص كمر كافي است.. افزايش فعاليت بدني ممكن است مستلزم انجام روزانه آن باشد؛ مانند پياده روي و كارهاي خانگي و با هدف كاهش «گريز از جنبش» انجام گردد. عادي سازي اين كار مي تواند به تدريج با قدرت تشديد يافته و تمرينات تناسب اندام هوازي دنبال شود.

تعريف

تشخيص- بر اساس طول مدت علائم

مشكلات ستون فقرات كمر را مي توان به روش هاي مختلفي تعريف كرد. بر اساس طول دوره اين علائم مشكلات كمر به صورت حاد، در معرض حاد بودن يا مزمن توصيف شده است. از آنجايي كه «مشكلات مزمن» يك حالت غير قابل درمان نشان داده مي شود،كه به ندرت در مورد مشكلات مي باشد؛ اين اصطلاح به طور مستقم گمراه كننده است و متمايل به انگشت نما كردن بيمار دارد. مرز بين حاد، در معرض حاد بودن و مزمن بودن مشكل، در حدود 3 ماه در نظر گرفته مي شود. با اين حال، نشانه هاي رو به رشدي وجود دارد كه اصطلاح «مزمن» مي تواند و بايد به طور قابل توجهي پيش از آن استفاده گردد. يكي از دلايل اين موضوع اين است كه، تغييراتي كه قبلاً در نظر گرفته شده اند تشكيل يافته و به ترتيب تعريف، انتقال به مشكلات مزمن كمر ميتواند قبل از چيزي كه انتظار ميرفت مشاهده شود. اكثر مطالعات جمعيت شناسي در سال هاي اخير نشان داده كه مشكلات درد كمر و گردن به وسيله ي تكراره پي در پي مشخص مي شود. به نظر مي رسد به طور فزاينده اي روشن است كه مشكلات درد كمر و گردن اغلب تمايل به تبديل به حالت مزمن دارند. اكثر مردم نشانه ها ي خفيف تا متوسط و يك پيشرفت متداول دارند كه به نظر مي رسد شامل علائمي باشد كه بين دوره هاي چند تاي آنها و زوال اين دوره ها كه در مشكلات مورد انتظار نسبتاً نادر هستند؛ در نوسان است.